“Ik hield altijd al van de eenvoud en humor van een clown. Tijdens een proefworkshop clownerie ging er van binnen een vonkje over. Ik dacht: hier word ik blij van!”. Nadat ze begon als clown voor kinderen, op basisscholen en bij kinderfeestjes, zag ze op een dag een contactclown in het bejaardenhuis van haar oma. “Ik zag hoe subtiel dat kon zijn. Dat je vanuit zacht contact en speelse humor contact kon krijgen met mensen. Mensen ontwaken even vanuit hun wereld en worden gezien.” Dat was wanneer ze besloot om ook contactclown te worden.

“Een clown is eigenlijk een groot kind van drie jaar dat naïef en onschuldig de wereld inkijkt. Dat sluit mooi aan bij deze doelgroep, die de grip op de wereld een beetje aan het kwijtraken is. Het maakt dat ze zich veilig voelen bij zo’n clown.” Om haar roeping te delen met anderen, geeft ze les aan mensen die ook contactclown willen worden. Als mensen na de tweedaagse cursus door willen gaan, kunnen ze bij de clownsschool een opleiding van een jaar volgen. “Mensen met een verstandelijke beperking of dementie leven heel erg op gevoel. Je moet voelen wat iemand op dat moment wel of niet wil. Als contactclown moet je daarom zonder verwachting en zonder programma binnenkomen. Ook moet je je eigen emoties inzetten. Maar ook kennis van de doelgroep is belangrijk. Dat leer je allemaal tijdens de jaaropleiding.’’

Door: Redactie Nationale Zorggids